Wszystkie kobiety Christiana Diora

Co naprawdę myślał “tyran długości spódnic” o kobietach, które ubierał? “Dior nie ubiera kobiet, on je nimi tapiceruje“, kiedyś powiedziała o Christianie Diorze Coco Chanel. A na temat jego debiutanckiej kolekcji, dodała złośliwie: “Popatrzcie, jak zabawnie wyglądają te kobiety, noszą ubrania od mężczyzny, który nie zna kobiet, nigdy ich nie miał i marzy o tym, by być jedną z nich“.

To było w 1947 roku, kiedy Dior zaprezentował swoją pierwszą kolekcję haute couture z dzwonkowymi, warstowowymi długimi spódnicami z tafty i tiulu, podniesionymi biustami i ciasno osnutymi taliami. Ten styl stał się znany jako New Look, ponieważ znacznie różnił się od poprzednich, skromniejszych i bardziej androgynicznych stylów, których Chanel była kluczowym przedstawicielem. Styl Diora był romantyczny, rozrzutny, kobiecy i odniósł ogromny sukces.

Na jego pierwszym pokazie były ogromne tłumy, nawet taksówkarze rozmawiali o Diorze. Negocjacje w sprawie utworzenia domu Dior rozpoczęły się w 1946 roku, kiedy świat właśnie wychodził z II wojny światowej. Po skromnych ubraniach z czasów wojny, Dior wprowadził nowy, efektowny styl. Premiera jego kolekcji oznaczała jednocześnie powrót paryskiego przemysłu mody.

Moda i biznes

Dior był mądrym biznesmenem, który przyniósł światowy prestiż Paryżowi. Ale jego ambicje były globalne. Nawiązał kontakty biznesowe nie tylko w Nowym Jorku i Londynie, ale również w Japonii, Australii i Wenezueli. Perfumy i produkty, w tym bielizna i pończochy, były również mądrym posunięciem. Wykorzystał to do maksimum, a jego nazwisko stało się znane na całym świecie. Dior nie tylko zdobył prestiż jako projektant mody, był ogromną postacią kulturalną i biznesową. Jego luksusowe suknie haute couture, były baśniowymi projektami, noszonymi przez najbardziej efektowne gwiazdy tamtych czasów – od Marlene Dietrich (która nosiła tylko Diora) po Marilyn Monroe, Ritę Hayworth i baletnicę Margot Fontey.

Tyran czy adorator?

Czy Chanel miała rację, żeby być pogardliwą wobec Diora? Czy podejście Diora było poniżające, a jego gorsety w stylu retro, upokarzające dla kobiet? Był przezwany “tyranem długości spódnic”. Nie wszyscy go kochali. Protestowały przeciwko niemu również niektóre kobiety, ponieważ jego projekty zakrywały ich nogi, do czego nie były przyzwyczajone. Czy był jednym z tych stereotypów – dyktatorskim krawcem, tyranem, zmuszającym kobiety do określonych sylwetek, aby stworzyć idealizowane, męskie wersje kobiecości? Tak o nim mówiono.

Ale Dior był blisko z kobietami i wysoko je cenił. Kobiety kochały go za to, jak czuły się w jego ubraniach i jak w nich wyglądały, a te które miały z z nim kontakt osobiście, uwielbiały też samego ich twórcę. Kiedy zmarł nagle w wieku 52 lat, w jego pogrzebie uczestniczyło 2,500 osób.

Siła kobiet Diora

To właśnie dzięki wielkiemu zespołowi kobiet – i kilku mężczyznom – udało się kontynuować jego wizję i pozostać jej wiernym. Ten utalentowany zespół pracował bezpośrednio z Diorem i był przez niego bardzo szanowany. Wydaje się to kontrastować z opinią Chanel, że projektant był w pewien sposób anty-kobiecy. Jak sam Dior wyjaśnił w jednej ze swoich autobiografii, to właśnie, szczególnie kobiety triumfowały w domu Dior.

O Madame Raymonde Zehnacker, która była dyrektorem pracowni projektowej i prawą ręką Diora, pisał: “Raymond stała się moim drugim ja, lub bardziej precyzyjnie, moją drugą połówką (…) Krótko mówiąc, ona… prowadziła mnie przez skomplikowany świat mody, w którym byłem wciąż nowicjuszem w 1947 roku“.

Najważniejsza muza

Mitzah Bricard, była tym, co jest najtrudniejsze do zdyskredytowania przez Chanel. Bricard, podobnie jak inne kobiety w zespole, była współpracowniczką Diora. Projektant zrobił z niej swoją szefową nakryć głowy, choć jej rola była znacznie szersza. Była również muzą Diora. Według jego autobiografii, Bricard była żywym wyrazem elegancji, pisał: “Madame Bricard jest jednym z tych coraz rzadszych ludzi, którzy czynią elegancję ich jedynym celem istnienia. (…) jest wspaniale obojętna na takie prozaiczne kwestie, jak polityka, finanse czy zmiana społeczna“.

Bricard była elegancką Paryżanką i uwielbiał jej styl. Zawsze nosiła na ubraniach wzory leoparda, często perły i piękne kapelusze. Całe życie poświęciła swojemu wyglądowi i swoim pomysłom – była jego powierniczką. Bricard, wydaje się, nie tylko go inspirowała, ale była mu niezbędna w procesie tworzenia. W książce z 1954 roku “Talking about Fashion”, Dior powiedział: “Jej nastroje, jej skrajności zachowania, jej wady, jej wejścia, jej spóźnione pojawianie się, jej teatralność, jej sposób mówienia, jej niekonwencjonalny sposób ubierania, jej klejnoty, krótko mówiąc, jej obecność, przynoszą dotyk absolutnej elegancji, tak niezbędny dla domu mody“.

Przyjaźń między dwoma była bliska i burzliwa. Dior mówił: “Wiedziałem, że obecność [Bricard] w moim domu zainspiruje mnie do tworzenia, jej reakcje – a nawet bunt – przeciwko moim pomysłom, jak i jej ich akceptacja“.

Jedno jest jasne, czytając komentarze Diora o kobietach w jego otoczeniu, nie brzmią one jak uwagi człowieka, który, jak powiedziała Chanel, “nie zna kobiet”. Wręcz przeciwnie, te relacje z różnymi kobietami wydają się intensywne i ważne dla Diora oraz niezbędne dla jego domu mody. Nie tylko dlatego, że w przypadku haute couture, zakres klientów był – i nadal jest – różny pod względem kształtu i rozmiaru ciała. Nie wszyscy ci klienci byli młodzi, wysocy i szczupli. Dior nie przypadkowo otaczał się kobietami o różnych kształtach i w różnym wieku.

Miss Dior

Christian Dior nazwał pierwsze perfumy swojego domu mody Miss Dior, na cześć swojej siostry Catherine, jako hołd dla jej bohaterstwa. Dior był również bardzo blisko ze swoją młodszą siostrą – opiekował się nią i wiele razem przeszli. W czasie wojny inteligentna i odważna Catherine dołączyła do Ruchu Oporu. Szybko została aresztowana przez Gestapo i wysłana do obozu koncentracyjnego Ravensbruck, gdzie przebywała do 1945 roku. Dior był bardzo dumny z jej poświęcenia i odwagi. W 1951 roku Dior kupił Château de la Colle Noire, 15-wieczny pałac Provence w Grasse. Na jego terenie były hektary pełne winnic, drzew, lawendy, jaśminu i róż majowych, gdzie Catherine, doglądała produkcję kwiatów dla perfum Dior.

Wieczna miłość

Oczywiście Dior miał rzesze najsławniejszych i najbardziej eleganckich kobiet swoich czasów. Oprócz sławnych modeli i modelek, Diora otaczali również królewscy arystokraci, w tym księżniczka Margaret. Dior powiedział o niej: “Była prawdziwą księżniczką z bajki, delikatną, zwinną, niezwykłą“.

Obecnie to Charlize Theron, Jennifer Lawrence, Marion Cottillard i Lady Gaga prezentują twórczość haute couture Diora. Od ery samego twórcy, dom Diora, odniósł ogromny sukces. Miał na czele niektórych z najbardziej utalentowanych projektantów świata – od Yves Saint Laurenta do Johna Galliano i Rafa Simonsa. A teraz, po raz pierwszy w swojej historii, dom Dior ma kobietę na czele, Marię Grazię Chiuri. Kurator odniosła się do komentarzy Coco Chanel, która twierdziła, że Dior “tapiceruje” kobiety. Uznała, że były to pewnego rodzaju prześmiewcze uwagi, które miały miejsce w kontekście tamtych czasów. Można udowodnić, że Dior nie tylko znał kobiety, ale też je szanował i polegał na nich w swoim projektowaniu. Dior widział swoją pracę jako architekturę poświęconą pięknu kobiecego ciała, a nie tylko jako “tapicerowanie” kobiet, jak twierdziła Chanel.

Dior, jako projektant, cenił zespół za ich wkład. Chociaż to on zdobywał całą uwagę i uznanie za pracę, co jest oznaką czasów, w których żył. Na pytanie: jak projektant zareagowałby teraz na kobietę na czele wielkiego domu mody, który sam założył? , Chiuri odpowiedziała: “Myślę, że kochał kobiety, szanował ich opinie i polegał na nich, więc prawdopodobnie byłby bardzo szczęśliwy“.

Źródła:

Je Suis Couturier, Christian Dior
Talking about Fashion, Christian Dior
Poiret, Dior and Schiaparelli: Fashion, Femininity and Modernity
BBC
Tłum. własne.