włoska pizza historia przepis
włoska pizza historia przepis

Kulinarne inspiracje: Jej Wysokość Włoska Pizza (i tylko włoska)

Gruba, cienka, amerykańska, nowojorskaTen włoski specjał zjemy niemal w każdym zakątku świata – od nadmorskich barów po ekskluzywne restauracje w śródmieściach, ale Włosi dzielą pizzę tylko na dwie kategorie: włoską i resztę świata…

Nikt nie wie, skąd się wzięła pizza, oczywiście poza Włochami…

Nie powtarzaj tego będąc we Włoszech (ryzykujesz szybkie opuszczenie kraju i obejdziesz się ze smakiem), ale legenda głosi, że w dawnych czasach rzymscy żołnierze stacjonujący w okupowanej przez Rzymian Palestynie, tak zachwycili się żydowską macą, że zabrali przepis do Włoch, gdzie przerobili go na sposób włoski… Ale ktokolwiek zaryzykuje dyskutowanie z Włochem na temat pochodzenia pizzy, może usłyszeć, że niedawno archeolodzy, badający tereny Wenecji Euganejskiej, odkryli dobrze zachowaną pizzę z epoki brązu. Lepiej więc nie ryzykować…

Serowym skrytożercom Włosi mówią stanowcze nie!

Pizza jednak zaczęła przypominać wyglądem i smakiem pizzę, którą się teraz rozkoszujemy, dopiero w średniowieczu. Chłopi używali prostych składników, które mogli zdobyć, do robienia prymitywnych placków i doprawiali je do smaku oliwą oraz zebranymi ziołami. Przełomem okazała się też hodowla czarnych bawolic, która nadała pizzy inny wymiar smaku dzięki produkcji sera mozzarella. Nawet dziś, w tradycyjnej włoskiej recepturze pizzy, nie można zastąpić żadnym innym serem świeżej mozzarella di bufala. Wiemy też, że choć współcześnie używa się różnych serów (zwykle w połączeniu ze świeżą mozzarellą), żadna włoska pizzeria nigdy nie użyłaby żadnego suszonego, rozdrobnionego sera, którym posypywana jest amerykańska pizza. Disgustoso!

Śmiercionośne pomidory, które nie zabiły tylko Włochów…

Pomidory, z których również słynie włoska pizza, dotarły do ​​Włoch w latach trzydziestych XVI wieku, nie trafiały jednak od razu na talerze. Uważano, że są trujące i uprawiano je wyłącznie do celów dekoracyjnych. Jednak nowatorscy (i prawdopodobnie głodujący) chłopi z Neapolu zaczęli używać rzekomo śmiercionośnych pomidorów w wielu potrawach, w tym we “wczesnej” pizzy. I o dziwo, przeżyli! A wraz z nimi niepowtarzalny smak pizzy z sosem ze świeżych pomidorów, który uwielbiamy.

Chłopskie jedzenie na królewskie stoły…

Musiało jednak upłynąć trochę czasu zanim kubki smakowe lokalnej arystokracji połechtał smak chłopskiej pizzy, ale kiedy nie mogli się już jej oprzeć, uliczni sprzedawcy pizzy w Neapolu ustąpili miejsca prawdziwym kuchmistrzom… Legendarna dziś pizzeria „Antica Pizzeria Port’Alba” w Neapolu, która przenosząc się z ulicy do lokalu w 1890 roku, stała się jednocześnie pierwszą prawdziwą pizzerią. Restauracja nadal serwuje swoje kulinarne, tradycyjne arcydzieła z pizzą w roli głównej.

Antica Pizzeria Port’Alba, współcześnie

Jej wysokość: Margherita

W XIX wieku pizza była już tak uwielbiana, że sposób jej robienia i wypiekania stał się sztuką. W pizzeriach zatrudniano najlepszych “pizzaiolo” mistrzów specjalizujących się w wypieku pizzy. Jeden z nich, Rafaele Esposito, który pamiętnego dnia w 1889 roku, pracował w pizzerii Brandi w Neapolu, odwiedziła królowa Margherita. Legenda głosi, że to właśnie specjalnie dla niej Esposito przygotował uwielbianą na całym świecie Margheritę. Czerwień pomidora, biel mozzarelli i świeża zielona bazylia symbolizują flagę Włoch.

włoska pizza królowa
Margherita of Savoy 

Wariacje na temat pizzyczyli podróż po włoskich regionach

Choć od tego czasu powstało wiele rodzajów pizzy, nie można odebrać Włochom tradycji jej robienia i wypiekania. Mogą być naprawdę dumni ze swojego specjału.

Pizza Verace Napoletana (oryginalna pizza neapolitańska), to specialità tradizionale garantita. Składniki są kontrolowane i regulowane przez prawo, podobnie jak kształt oraz sposób, w jaki ciasto jest przygotowywane i krojone. A jeśli zamówisz pizzę neapolitańską na wynos, nawet w najlepszej restauracji, po jego opuszczeniu przestaje już być Verace Napoletana… Tak: pizza Napoleońska musi trafić na talerz w tym samym lokalu, w którym została upieczona…

Kulinarna podróż z włoską pizzą w tle…

Będąc we Włoszech warto spróbować regionalnych pizz. Skosztujcie na przykład Marinary, czyli pizzy w stylu neapolitańskim z oregano, anchois i dużą ilością czosnku. Pizzy Capricciosa z grzybami, prosciutto, karczochami, oliwkami i ½ gotowanego jajka. Pizzy Pugliese z lokalnymi kaparami i oliwkami lub pizzy Veronese z delikatną prosciutto crudo. Pizze z Sycylii mogą mieć wiele dodatków, począwszy od zielonych oliwek, owoców morza, na jajkach na twardo kończąc.

włoska pizza

Oprócz pizz regionalnych istnieje kilka popularnych we Włoszech wariacji na temat. Na przykład w Ligurii można zjeść pizzę z bazyliowym pesto i bez sosu pomidorowego. Również focaccia jest typowa dla Ligurii, która bardziej przypomina ciasto niż pizzę. Serwuje się ją głownie z oliwą z oliwek i rozmarynem, ale można dodać więcej dodatków, najczęściej są to oliwki, karmelizowana cebula i ser. Oczywiście do odkrycia jest setki włoskich pizz i wszystkie są pyszne!

W niektórych krajach, poza Włochami, jest kilka znakomitych pizzaioli, prowadzonych przez Włochów. Właściciele trzymają się rodzinnych receptur, ale włoska pizza najlepiej smakuje we Włoszech, kiedy delektujesz się nią, patrząc na morze z Riviera di Ponente i popijając Prosecco…

Sprawdzony przez HS przepis na ciasto do pizzy

Potrzebny czas: 45 minut

Zgłodnieliście? My tak! Oto nasz sprawdzony przepis na ciasto na pizzę. Nie będzie tak pyszna, jak ta podawana we włoskich restauracjach… ale jest sprawdzonym przepisem na spód do pizzy, który możecie wykorzystać jako bazę do swoich ulubionych składników.

Składniki (2 pizze o średnicy 35 cm):
łyżeczka cukru
szklanka ciepłej wody
łyżka świeżych drożdży
2 łyżki roztopionego masła lub oliwy z oliwek
3 szklanki mąki
szczypta soli

  1. Zrobienie rozczynu i ciasta

    W dużej misce rozpuść cukier w ciepłej wodzie. Dodaj drożdże, dokładnie wymieszaj i odstaw na około 10 minut aż zaczną pracować i się spienią. Następnie dodaj masło lub oliwę, połowę ilości mąki i szczyptę soli. Mieszając, stopniowo dodawaj tyle pozostałej mąki, aby powstała lekko lepka kula ciasta. Zgniataj ciasto na posypanej mąką stolnicy lub stole przez 5-10 minut. To ważny proces! Ciasto powinno być elastyczne. Gotowe ciasto włóż do miski nasmarowanej masłem lub oliwą z oliwek i odstaw na 15 minut. Następnie przekrój ciasto na pół.

  2. Przygotowanie spodu

    Każdą część rozwałkuj na placek o średnicy około 28 cm. Pamiętaj, że ciasto urośnie, więc nie wałkuj zbyt cienko, spód może być twardy i nie “udźwignie” składników. Przełóż do formy (35 cm), a brzegi rozciągnij palcami do zewnątrz. Dodaj ulubiony sos oraz składniki i piecz w piekarniku w temperaturze około 230 stopni Celsjusza przez 15-20 minut.

Buon appetito!

Dołącz do nas